سندرم تونل کارپال چیست،چه علایمی دارد و روش درمان آن چگونه است؟
سندرم تونل کارپال Carpal Tunnel Syndrome یا نشانگان دالان مچ دست برخلاف نام عجیبی که دارد هیچ ارتباطی با یک دالان یا تونل ندارد . در واقع وقتی کسی به سندرم تونل کارپال مبتلا باشد ، استخوان ها و رباط های مچ دست ممکن است یک عصب را تحت فشار قرار دهند و باعث ایجاد احساس درد یا بی حسی در دست شوند خصوصا در انگشت شست و سه انگشت اول.
این تونل کجاست؟
نگاهی به کف دست خود بیاندازید. زیر پوست مچ دست شما تونلی است که درباره آن صحبت می کنیم. نه تاندون (نوارهای بافتی سفت و سختی که با عضله با قسمت دیگری از بدن به هم می پیوندند) و یک عصب از این بازو از بازو به سمت دست عبور می کنند.
پایین و کناره های تونل کارپال توسط استخوان های مچ دست تشکیل می شود و قسمت بالای تونل توسط یک نوار محکم از بافت همبند به نام رباط پوشانده می شود.
تاندون هایی که از طریق تونل عبور می کنند ، عضلات را به استخوان متصل می کنند و به شما در استفاده از دست و خم شدن انگشتان و انگشت شست کمک می کنند. عصبی که از تونل کارپ عبور می کند تا به دست برسد ، عصب میانی است .
داخل تونل کارپ کاملاً محکم است. در حقیقت ، فضای کافی برای عبور تاندون ها و عصب از آن وجود ندارد. اگر هر چیزی فضای بیشتری را در کانال اشغال کند ، عصب مدیان انگشت می زند ، که باعث بی حسی و گزگز شدن ناحیه دست در محل گسترش عصب می شود.
تورم ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که کسی همان کار را مانند تایپ کردن بارها و بارها انجام دهد. این تورم می تواند عصب را نیشگون بگیرد.
چه کسی به این مشکل مبتلا می شود:
بیشتر افراد مبتلا به سندرم تونل کارپال بیش از 30 سال دارند و زنان نسبت به مردان بیشتر به آن مبتلا هستند. در حقیقت ، زنان سه برابر بیشتر از مردان به این مشکل مبتلا می شوند .
اپراتورهای رایانه ، کارگران خط مونتاژ و آرایشگران مو بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند زیرا حرکات ثابتی را توسط دست ها بارها و بارها تکرار می کنند.
عامل ایجاد سندرم تونل کارپال
هر چیزی که بر روی عصب میانی دست فشار وارد کند می تواند باعث سندرم تونل کارپال شود. تاندون هایی که از تونل کارپ عبور می کنند ، می توانند در اثر تکرار همان حرکت ، مانند تایپ کردن روی رایانه یا بازی های ویدئویی یا یک ساز موسیقی برای مدت طولانی ، متورم شوند.
این بیماری همچنین در ورزشکاران رشته ژیمناستیک ها و در افرادی که ورزش هایی با راکت انجا میدهند بیشتر دیده می شود.
شکستگی یا دررفتگی استخوان های مچ دست و یا حتی رگ به رگ شدن مفصلی که باعث تورم در اطراف تونل کارپ می شود نیز ممکن است منجر به سندرم تونل کارپال شود.
مشکلات پزشکی که خطر ابتلا به سندرم تونل کارپال در فرد را افزایش می دهد شامل آرتروز ، مشکلات تیروئید و دیابت است. همچنین این مشکل در دوران بارداری و در افرادی که دارای اضافه وزن هستند شیوع بیشتری دارد.
چگونه سندرم تونل کارپال درمان می شود:
وقتی فردی دچار این مشکل شود ممکن است با احساس خارش یا بی حسی در کف دست و انگشتان ، به ویژه انگشت شست ، و انگشتان اشاره و میانی شروع می شود.
بریس یا آتل می تواند به موارد خفیف به درمان این بیماری کمک کند. این آتل معمولاً در شب پوشیده می شود و مچ دست فرد را از خم شدن باز می دارد.
سندرم تونل کارپال و آتل
صاف نگه داشتن مچ دست ، تونل کارپال را باز می کند ، بنابراین عصب تا آنجا که ممکن است فضای بیشتری داشته باشد.
استراحت دادن به مچ دست باعث جمع شدن تاندون های متورم می شود. داروهایی مانند ایبوپروفن نیز می توانند به کاهش تورم کمک کنند.
اگر هیچ یک از این روش های درمانی کمکی نکند ، ممکن است فرد برای آزاد سازی فشار بر روی عصب میانی نیاز به جراحی داشته باشد.
این جراحی کمتر از یک ساعت طول می کشد و معمولاً نیازی به یک شب ماندن در بیمارستان نیست. تعداد بسیار کمی از افراد به طور دائمی درگیر بیماری توسط سندرم تونل کارپال خواهند بود . اما بیشتر آنها می توانند بهتر شوند و برای جلوگیری از بازگشت علائم گام بردارند.
پیشگیری از سندرم تونل کارپال:
اگرچه این بیماری در کودکان شایع نیست ، اما بهتر است در دوران کودکی عادت های خوبی در کودکان ایجاد کنید که بتواند از این مشکل در بزرگسالی جلوگیری کند.
وقتی کودک وقت زیادی را روی رایانه یا را روی موبایل و تبلت صرف می کند بهتر است در میان کارها حتماً استراحت کند و در این کار زیاده روی نکند.
بلند شدن از جا برای انجام کشش یا انجام کار دیگری برای مدتی می تواند کمک کند. حتی بهتر است یک ساعت زنگ دار یا تایمری را تنظیم کنید که هر یکساعت به شما یادآوری کند که استراحت کنید.
در خصوص استفاده از رایانه مطمئن شوید که محل قرار گیری دست راحت است. از صندلی قابل تنظیم متناسب با قد خود استفاده کنید تا مجبور نشوید دست خود را کشیده نگه دارید . صندلی ، صفحه رایانه و صفحه کلید شما باید همگی در تعادل و تناسب و در یک ردیف باشد.
حرکات کششی و سندرم تونل کارپال
قوانین استفاده از کامپیوتر :
– آرنج ها را در کناره ها نگه دارید و مچ ها را در جلو قرار دهید تا ارتفاع صفحه کلید تنظیم شود.
– بازوها و مچ ها را صاف نگه دارید و مچ ها را به سمت بالا خم نکنید.
– اگر از پد مچ دست استفاده می کنید ، هنگام تایپ کردن آن را فشار ندهید.
– وسایلی را که زیاد استفاده می کنید در مجاورت خود قرار دهید ، و هیچ موردی دورتر از دستهایتان نباشد.
وقتی این مراحل را انجام می دهید ، مچ دست خود را به درستی درمان می کنید.
دیدگاه‌ها (0)